هایکو ماس وزیر خارجه آلمان که روز دوشنبه هفته گذشته (۲۰ خرداد) با موضعی طلبکارانه به تهران آمده بود، در جریان نشست خبری مشترک با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان، از پاسخ به سوال خبرنگار ایرانی در خصوص حمایت تسلیحاتی و شیمیایی کشورش از رژیم صدام در دوران به ایران، سرباز زد.
سهم ویژه آلمان در تجهیز زرادخانه صدام
نام دولت آلمان در فهرست حامیان تسلیحاتی و شیمیایی صدام جنایتکار، برجسته است؛ آلمان سهم ویژهای در تجهیز زرادخانه صدام م داشت و به همراه آمریکا، از بزرگترین تامین کنندگان تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک صدام بود.
رژیم صدام در طول جنگ، ۳۵۰۰ بار به ایران حمله شیمیایی کرد که ۳۰ مورد از آنها در مناطق مسی بود و این حملات که در زمره جنایت جنگی محسوب میشد، غالبا با تسلیحات شیمیایی آلمانی انجام میگرفت.
نقش ۸۶ شرکت آلمانی در تسلیح شیمیایی صدام
چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی، یک موسسه مرتبط با مسائل نظامی غرب آسیا در پاریس با نام «وزینتال» طی گزارش مبسوطی اعلام کرد که از ۲۰۷ شرکت طرف قرارداد با رژیم صدام برای تسلیح شیمیایی ارتش بعثی عراق، ۸۶ شرکت آلمانی بودند.
گازهای خردل آلمانی
همچنین در اسفند سال ۱۳۶۵ در میانههای جنگ، یک نشریه آلمانی با نام «اشترن» گزارشی از تسلیحات شیمیایی عراق و کارخانه صنایع شیمیایی این کشور در ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد، منتشر کرد. کارخانهای به وسعت ۲۵ کیلومترمربع که در آن دو ردیف سیم خاردار بلند نصب شده و به وسیله موشکهای زمین به هوا محافظت میشد.
رژیم صدام در کارخانه مزبور، «گاز خردل»، «تابون» و «سارین» جهت استفاده در جنگ علیه ایران، تولید میکرد. نکته قابل تامل آنکه مواد اولیه و تجهیزات این کارخانه با هزینه تقریبی یک میلیارد مارک از شرکتهای آلمانی و مشخصا شرکتی با نام «پیلوت پلانت» تهیه شده بود.
اعتراف ژرمنها به مشارکت در جنایت جنگی علیه مردم ایران
در گزارش نشریه آلمانی «اشترن» به این نکته نیز اشاره شده بود که در طول جنگ میان ایران و عراق شرکتی در هامبورگ واقع در شمال آلمان، برای تولید گاز خردل، ماشینآلات به بغداد صادر میکرد.
«سردشت»، «حلبچه»، «سرپل ذهاب»، «گیلانغرب»، «اشنویه»، «فاو» و . اینها اسامی مناطقی است که صدامیان در آنها علیه مردم ایران، تسلیحات شیمیایی به کار میبردند؛ تسلیحاتی که بنا به اقرار آلمانیها، دولت برلین در ساختش با رژیم صدام مشارکت داشت.
یک سوال از دیپلماتهای کرواتی وحشی
وزیر خارجه آلمان و سایر مقامات این کشور، در سفرهای دیپلماتیک شان به تهران بجای اتخاذ رویکرد طلبکارانه برجامی، باید به افکار عمومی ایرانیان پاسخ دهند که چرا به فرد م و متوحشی نظیر صدام، تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک اعطا میکردند تا آنها را بر روی خانه و کاشانه مردم بیگناه کشورمان فروبریزد.
چند جانباز شیمیایی در کشور وجود دارد؟
بنا به گفته «سید کمال لوح » دبیر حمایت از جانبازان شیمیایی، هم اکنون ۱۵۰ هزار جانباز شیمیایی در کشور وجود دارد؛ جانبازانی که به دلیل مشکلات عدیده جسمی، زندگی مشقت بار و بسیار سختی دارند و اغلب آنها پس از گذراندن یک دوره ۱۰ الی ۱۵ ساله تحمل بیماری طاقت فرسا، به فیض شهادت میرسند.
همچنین کودکان و شهروندان غیرنظامی بیشماری پس از جنگ تحمیلی به سبب استنشاق گازهای سمی آلمانی رها شده از جانب صدامیان، به بیماریهای خونی، ریوی و پوستی مبتلا شدند؛ بنابراین بدون تردید، دولت آلمان در جنایت جنگی صدام علیه مردم ایران، دخیل است و اگر چه امیدی به رسیدگی دادگاههای بینالمللی به این جنایت جنگی آلمانیها وجود ندارد، اما دیپلماتهای این کشور هرگاه به ایران پای میگذارند باید بدانند که از نظر مردم ایران، محکوماند و حق لفاظی و گرفتن ژست حق به جانب در هیچ زمینهای را ندارند.
چرا مردم آلمان و فرانسه ندانند که دولتهایشان در دوران آن هشت سال چه کردند با ملّت ایران؟
مقام معظم رهبری، چهارم مهرماه سال ۹۷ در مراسم شب خاطره دفاع مقدس، در رابطه با تجهیز و تسلیح رژیم م صدام توسط دوّل آلمان و فرانسه، فرمودند: خُب سؤال من این است چرا مردم آلمان و فرانسه ندانند که دولتهایشان در دوران آن هشت سال چه کردند با ملّتی به نام ملّت ایران؟ چرا ندانند؟ الان نمیدانند، و این کوتاهی ما است. الان دنیا این تصویر روشنِ شفّافِ رسواکنندهیِ نظام سلطه را که ما به وجود آوردهایم، در مقابل خودش نمیبیند؛ چرا؟ این کوتاهی ما است و ما باید تلاش کنیم در این زمینه.
بیشتر بخوانید:
جنایتکار زیر چتر شیمیایی مدعیان حقوق بشر؛ از «بمب لیزری» فرانسوی تا «گاز خردل» آلمانی
درباره این سایت