باتوجه به تهاجماتی که هرساله به حوزههای علمیه، در ایام ارائهی بودجه کل کشور، توسط دولت به مجلس صورت میگیرد، یکی از ممات این امر روشنگری برای مردم در مورد بودجهی حوزهی علمیه است. راههای محتلفی را می توان برای روشنگری استفاده کرد.
اما ظرفیت رسانهی ملی بخاطر عمومیت و فراگیر بودن آن یکی از بهترین راهها برای روشنگری در این امر محسوب میشود، البته این به معنای طرفداری بدون دلیل و مستند نمیباشد بلکه می توان از ظرفیتهایی مانند مناظره یا تحلیل و بررسی با مسئولین بودجهی کشور و مسئولین حوزه این روشنگریها صورت پذیرد.
اینگونه گفتگوها و مناظرات می تواند حول محور این موضوعات صورت گیرد:
الف: تمایز میان شهریهی طلاب و بودجههای عمرانی و جاری
بودجه اصلی حوزه یعنی شهریه طلاب کشور اصلا از حکومت دریافت نمیشود و تاکنون در 40 سال گذشته یک ریال از دولت برای شهریه دریافت نکردهاند، بلکه شهریه طلاب از سهم وجوهات شرعیه(خمس) توسط مراجع عظام تقلید پرداخت میگردد و بودجههای دولتی در امور جاری و عمرانی تخصیص مییابد که باتوجه به تعداد حوزههای علمیه در سراسر کشور گاها این بودجه کمتر از یک دانشگاه میباشد به همین دلیل بخشی از نیازهای عمرانی حوزه ها از کمک های خیرین تامین می گردد.
ب: برگرداندن موقوفات حوزه به حوزه
باتوجه به اصلاحات اراضی که در زمان پهلوی دوم صورت گرفت و تصرفات عدوانی محمدرضا شاه، بسیاری از موقوفات که وقف تعلیم و تربیت طلاب شده بود با زمینهای دیگر در اختیار مردم و یا نهادها قرار گرفت که با برگرداندن این زمینها با توجه به اسناد موجوده بسیار در امر خودکفایی حوزه از بودجه کشور موثر بوده و این شبهات نیز ایجاد نمیگردد و حوزه ها همین اندازه نیاز به حمایت عمرانی و جاری از حکومت را نیز ندارند.
ج: مقایسه بین بودجهی نهادها و وزارتخانه ها یا حتی دانشگاهها با حوزهی علمیه
باید روشنگری شود که بودجه کل حوزه های علمیه کشور به اندازه بودجه ستاد مرکزی برخی از وزارتخانه ها یا یکی از دانشگاه های بزرگ کشور نیست.
د: روشنگری در مورد بودجه مصوب و تخصیص یافته
بودجه مصوب حوزه که اعلام میشود فقط در حد تصویب و اعلام است اما معمولا هرسال فقط 60 درصدآن تخصیص و پرداخت میشود.
درباره این سایت